Mr. Irish | This is the end, my friend.

In de vorige post over 'Mr. Irish' las je over onze geweldige avond inclusief heel wat gekus en gefoefel. Ahum, als je begrijpt wat ik bedoel. Dit was trouwens afgelopen zomer, kermis was halverwege en ik had die avond in mijn vinger gesneden. Well, shit happens. Zo euforisch als ik mij die nacht voelde en zo gelukkig als ik die nacht in slaap viel, werd ik de dagen erna overmand door een enorm machteloos gevoel. Paniek sloeg op mijn adem wanneer ik aan hem dacht. My gut feeling told me something was very wrong. 

De dag nadat we gekust hadden, las ik op zijn Facebook dat een van zijn vrienden uit Ierland gestorven was. Aii, wat een domper op die nachtelijke feestvreugde en voorzichtig reageerde ik met 'Sterkte.' Ik wou dit niet te aanhalerig maken omdat ik hem ook niet weer wilde 'verstikken'. Ik wist dat Mr. Irish een vrije vogel was en dat wilde ik voor een keer ook wel respecteren. 's Avonds zag ik hem toevallig toen ik naar de kermis ging maar ik kreeg weinig respons. Logisch, maar soit. 

Maandag kon ik eigenlijk er wat tussenuit muizen als ik had gewillen en ik had dan ook aan hem gevraagd of ik even moest langskomen, misschien dat hij wel wat gezelschap kon gebruiken. Geen reactie. Auwch. Stilaan werd begon er een alarm in mij af te gaan maar ik besloot het te negeren. Het zou wel niks zijn. Ik moest me zoveel zorgen niet maken, het had niets met mij te maken waarschijnlijk. Hij zal gewoon heel hard inzitten met het feit dat die vriend gestorven was. Niks aan de hand dus. 

De dagen erna besloot ik hem met rust te laten. Het had geen zin om te blijven sturen als hij niet reageerde, had ik al geleerd en dus besloot ik door te gaan met blokken. M'n herexamens kwamen er namelijk aan en veel was er van studeren nog niet in huis gekomen. Plotseling kreeg ik op dinsdag een smsje met de vraag of ik 's woensdags even kon komen werken, omdat hij nog veel werk had met voorbereidingen en of ik dus eventjes kon openhouden. Sure, waarom niet.

Zo gezegd, zo gedaan. Die woensdag ging ik naar m'n werk met de gedachte lekker op tijd klaar te zijn en dan nog even langs de pub te gaan. Enkele vrienden zouden daar zitten en ik had wel zin in wat gezelligheid. Aangezien het toen nog erg goed weer was, zaten we op het terras en voor ik er erg in had, stonden er shotjes op tafel. Vanuit m'n ooghoek zag ik dat 'wijf' van op de karaoke rond 'Mr. Irish' hangen. Humpf. Dit was niet zoals ik alles gepland had. Ik zou hem deze weken nog voor mezelf hebben en delen wilde ik dit keer echt niet. Ik keek haar eventjes vuil aan en toen zij deze blik beantwoordde, wist ik ondertussen al genoeg. Zij zat nog minstens even hard achter hem als ik. 

Goed, meer shotjes dus. Ik moest het toch op de een of andere manier vergeten dat zij nu MIJN Ier aan de toog zat op te vrijen. Hij lachte naar haar en mij leek hij compleet vergeten te zijn. Nog meer shotjes. Toen ik nog wat aan het bekokstoven was met een vriendin, kwam 'het wijf' plotseling naar mij. Ze zei gewoon hallo en kwam er even bij zitten. Ik wist absoluut niet wat mij overkwam. Na eigenlijk elkaar eens echt voorgesteld te hebben (we kenden elkaar enkel van ziens en konden zonder elkaar te kennen mekaars bloed wel drinken), vroeg ik op de vrouw af wat dat nu was tussen haar en 'Mr. Irish'. En zij begon te vertellen. Waarop ik droogweg reageerde dat we het afgelopen zaterdag wel erg gezellig gehad hadden. Kussen, hij probeerde aan mijn borsten te zitten en als ik gewillen had, zat een vluggertje in m'n auto er ook bij inbegrepen. 

Haar gezicht verstarde. Ik had duidelijk een gevoelige snaar geraakt. Toen ging zij verder met haar verhaal. Nog geen 24u nadat hij bij mij vertrokken was, heeft hij met haar seks gehad. En de dag daarna en de dag daarna. Auwch. Een slag recht in mijn gezicht. We voelden ons eventjes allebei bedrogen en in eerste instantie wilde ik er nog voor vechten. Ik zou mij niet zomaar gewonnen geven. Een kwartiertje later was ik daarentegen al helemaal van gedachte veranderd. Dit hoefde voor mij niet. Ik ben meer waard dan een Ierse eikel die met allerlei meisjes aanpapt. Zij mocht hem hebben. 

En zo geschiedde want nu hij in Gent zit en zij nog steeds hier in de Kempen woont zijn ze wel een koppel. & ik wens hen het allerbeste. I'm over him. 

xoxo